De gave der tranen

Auteur: Arie-Jan Mulder

In een boek over vrome vrouwen in de Middeleeuwen las ik een prachtig stukje over Beatrijs van Nazareth. Zij leefde in een intense liefdesrelatie met Jezus, en kreeg bijzondere visioenen. Maar het waren niet de visioenen die het doel waren in haar leven, maar de liefde, liefde voor God en voor de mensen. En dat wist ze ook heel praktisch te maken. Ze hielp waar ze maar kon, en er kwamen heel veel mensen naar haar toe voor advies en voor gebed. Op een keer kwam er een man naar haar toe die haar vroeg om voor hem te bidden voor ‘de gave der tranen’.

Daar moest ik wel even over nadenken. We willen toch veel liever lachen en vrolijk zijn dan huilen? Niemand wil verdriet of problemen, daar vraagt een mens niet om. Integendeel, als er problemen komen, willen we dat die zo snel mogelijk weer verdwijnen.

gave der tranen

In de krant

Een paar dagen later kwam ik in de krant bijgaande advertentie tegen. Dat is nog eens goed nieuws: iemand garandeert met 100% zekerheid dat hij al je problemen kan oplossen: liefde, seks, familie, werk, geluk …. alles kan door deze specialist worden geregeld.

Die tweede plaats op de Afrikaanse helderziendenbeurs prikkelde trouwens wel mijn fantasie. Hij had dus niet eens gewonnen. Die nederlaag had hij als helderziende toch wel kunnen zien aankomen? En hoe zou zo’n verkiezing eigenlijk gaan? Zouden alle deelnemende waarzeggers de opdracht krijgen om te voorspellen wie er eerste zou worden? En hoe zou de jury dan de winnaar kiezen? Ingewikkeld hoor…..

Garantie

Toen ik uitgelachen was over mijn eigen fantasietjes draaide mijn stemming om en werd ik een beetje boos. Iemand die zo’n advertentie zet is toch een vreselijke oplichter? Wie trapt daar in? Mensen die hopeloos zijn en de weg niet meer weten in het leven, dacht ik. En die worden dan genept waar ze bij staan. Want wie kan er nu 100% garantie geven dat je gelukkig wordt? Ik vroeg mij af hoe zo’n waarzegger daarmee weg komt. De volgende dag komt de klant er immers achter dat het niet waar is, en dan …?

Pijnlijk

Maar toen moest ik ineens denken aan sommige advertenties die ik in de christelijke pers heb gezien en ik besefte met pijn in mijn hart dat die soms wel heel erg lijken op de reclame van deze waarzegger. Ik schrijf er een paar letterlijk voor u over: ‘Kom en ontvang genezing’, ‘Heling van al uw kwalen’, ‘Financiële voorspoed voor iedereen’ ‘Blijf niet ziek, maar kom naar deze speciale dagen….’ Als ik denk aan al die arme, wanhopige mensen die worden aangetrokken door zulke oneerlijke advertenties, wereldlijke of christelijke, en van wie verreweg de meesten teleurgesteld zullen worden, dan is het om te huilen.

Lachen of huilen

Daarmee was ik weer terug bij die man die bij Beatrijs van Nazareth kwam vragen om de gave der tranen. Ik denk dat ik hem nu wat beter begrijp. Soms is het beter om eerlijk te huilen dan om onwaarachtig achter schimmen aan te jagen.

Zelf weet ik uit ervaring dat God wonderen doet. Maar ik heb intussen ook geleerd dat hij niet al onze moeilijkheden oplost. Het evangelie gaat niet over de vervulling van al onze wensen en de oplossing van al onze noden. Het hart van het geloof is juist trouw zijn aan God, wat er ook gebeurt in ons leven.

En terwijl ik de krant met de advertentie weglegde, bedacht ik dat ik zelf ook graag het gebed wilde bidden van die man die bij Beatrijs kwam, maar dan een beetje aangepast: ‘Heer, geef mij de gave van de tranen om mee te lijden met wie ongelukkig is, en de gave van de lach om mijzelf of een ander bij gelegenheid weer op te beuren.’

2 thoughts on “De gave der tranen

  1. Richard C. Vervoorn

    Triest dat mensen misbruik maken van een anders zorgen, verdriet en pijn. Triest dat zelfs christenen zich zo kunnen gedragen. De oude SGP dominee H.G. Abma zei van de Heidelbergse Catechismus vraag 1 (Wat is uw enige troost, beide in leven en sterven?) en antwoord 1 (Dat ik met lichaam en ziel, in leven en sterven, het eigendom ben, niet van mijzelf, maar van mijn trouwe Heiland Jezus Christus.): “Het is een glimlach door de tranen heen.” Daar moest ik bij jouw stuk aan denken. Mooi geschreven.

  2. agnes

    Dat is helemaal waar, wij hebben het voorrecht om te kunnen lachen door de tranen heen, het verdriet van ons af te mogen en evt. kunnen dansen, net als de Afrikanen! Als ik daar naar een zgn”funeral “ga, wenste ik zo iedereen een begrafenisdienst toe! Zo op te worden genomen in een kring rond je heen en dan alles eraf te dansen! Al je verdriet, al je woede, al je pijn!
    Heerlijk dat we een Here Jezus hebben waar we alles neer kunnen leggen, maar bij welk kruis we ook kunnen ballen onze vuisten en kunnen schreeuwen van pijn. maar ook heerlijk mogen huilen. Bevrijdend huilen.
    God zij dank dat we mogen glimlachen dwars door onze tranen heen!
    Dat was het wat ik wilden zeggen, God zegene diegene die dit leest, Agnes.